savant

(sa-vant) s.nw., savante of savants. (sielkunde) (Fr.)

Iem. wat t.o.v. sekere vaardighede, veral waarby die geheue ter sprake kom, briljante vermoëns toon, maar van wie die sosiale of intellektuele vermoëns soms beperk is: Dit (is) niks vreemds om ’n savant te ontmoet wat blind is, maar homself geleer het om 14 musiekinstrumente te speel nie (Beeld, 8 Jan. 2005, 10). In Amerika ontmoet T. ander uitsonderlike mense soos hy, die sogenaamde savante, onder andere K.P., wie se lewensverhaal die grondslag van die fliek Rainman was (Burg., 17 Jun. 2005, 2). Kenners meen savants is taal-gestrem, en dié met ’n skynbare “taalaanvoeling” is bloot goeie mimikusse (Huisg., 11 Mrt. 1993, 64).