konfrater

s.nw., konfraters. (Latyn con “saam met” en frater “broer”)

Iemand wat jou maat of kameraad is of tot dieselfde broederskap of orde behoort, of dieselfde amp beklee en daardeur ook kameraadskaplik met jou verkeer – meermale gebruik in ongunstige verband: Boniface het rusie gekry met sy vroeëre konfrater (F.C.L. Bosman: Drama en Toneel I, 1928, 495). ’n Paar swierbolle sing dronkmansliedjies. Dis Muis en sy konfraters wat afskeid neem (H.J.M. Redelinghuys: Skipper, 1943, 48).