ongebreideld

b.nw., ongebreidelde. Ook soms ongebreidel. (<Ndl. breidel, “toom”)

1 Onbeteueld: Ongebreidelde ambisie, bevolkingsaanwas, drifte, fantasieë, gedrag, geesdrif, krag, mag. Haar ongebreidelde emosie, gasvryheid, skaterlag, verbeeldingskrag, woede. Ongebreidelde prysmededinging, stedelike groei. ’n Ongebreidelde strewe na vooruitgang. Die ongebreidelde geloof in die almag van die wetenskap. ≈ Haar gevoel vir hom is primitief — daarom soms heeltemal ongebreideld — soos daardie aand toe hulle alleen op die plaas was (W.A. de Klerk: Komedie, 1955, 163).
2 Enigsins losbandig: ’n Ongebreidelde gefuif, leefwyse.